In de schaduw van de langste nacht
Waar sterren fluisteren en de maan zacht
Haar zilveren stralen in stilte spreidt
Het jaar feest dat de winter omhelst
Een moment van rust, een diepe adem
Waar de aarde zich hult in haar witte zaden
Het hoogtepunt van de winter, koud en puur
De tijd waarin de nacht haar heerschappij voert
Toch is er hoop, verborgen in het zwart
Want de zon keert terug, in haar gouden vaart
Een zucht van licht breekt door de nacht
De horizon kust het ochtendgloren zacht
Dennenappels vallen als sterren neer
Omringd door geur van kaneel, zo teer
Citroenschillen dansen in de lucht
De warmte stijgt in een wonderlijke vlucht
Goud en ivoor vervlechten zich met groen
De kleuren van de aarde, het oude seizoen
In deze magische wereld, diep en wijd
Waar de tijd even stilstaat, als een eeuwigheid
Hoor de verhalen die door het vuur gaan
Fluisterend over de oude levens van toen
Want Yule is meer dan een feest, een ogenblik
Het is een herinnering aan een eeuwig ritme
Een zielsleven dat ons telkens weer vindt
In de donkerste nachten, waar de zon opnieuw begint
Verlies jezelf in deze betovering
Waar de tijd zich opent, de ziel zich verjongt
Voel het zachte tikken van het eeuwige uur
En keer terug naar het hart van de natuur
Het jaarfeest van de zon die weer rijst
De terugkeer van licht, het oude feest dat blijft
In de diepte van deze nacht zo groot
Ontvouwt zich de magie van het lot
