Een heks die wandelt met de wind
De aarde haar vriend, de lucht haar gezind
Haar handen raken het groen van het gras
Ze danst in de regen, haar lachen een lied
In de lente, vol bloei en pracht
Voelt ze de zon in haar zachte kracht
De bloemen knikken, de bomen spreken
Ze zingt met de vogels, haar ziel is verheven
De zomer komt, de lucht zo warm
Ze ligt in de schaduw van haar eigen charm
Met vuur in haar ogen en een hart vol zon
Verliest ze zich niet, maar vindt ze haar bron
De herfst is haar tijd om te dromen,
De bladeren vallen, de bomen laten los
In gouden kleuren vindt ze rust
Haar blik naar de sterren, gevuld met hoop en verlangen
De winter komt, koud en puur
Ze omarmt de stilte, het ijzige avontuur
Maar in haar hart blijft het altijd zomer
Onder Moeder Natuur, haar eeuwige gids
Ze leeft met de seizoenen, in vreugde en pijn
De aarde haar mantel, het leven haar wijn
De heks, beschermd door de Heksenmoeder die haar leidt
Verkiest te vieren, terwijl de tijd haar beweegt
