We zien continue berichtgevingen over taalachterstand bij jongeren. In 2022 is de noodklok hieromtrent geluid (Stichting Lezen en Schrijven, 2024). Nu ik zelf een paar maanden voor de klas heb gestaan begrijp ik ook waarom; scholen doen wat ze kunnen met de tijd, faciliteiten en mankracht die ze hebben. Scholen kunnen dit probleem niet alleen oplossen.
Vaak wordt gezegd dat het thuisfront in actie moet komen om de taalkennis van kinderen structureel op peil te houden. Los van alle filosofieën en meningen die we hebben over het ouderschap, blijft de werkelijkheid bestaan dat niet elke thuisbasis stabiel en stevig is. Ook de huidige economische omstandigheden betekenen dat niet alle ouders de tijd hebben om actief bij te dragen aan de taalontwikkeling van hun kinderen. We blijven hangen in het probleemgericht denken en inmiddels hebben we alle redenen wel gehoord, maar wanneer gaan we concreet aan de slag met de oplossingsgerichte aanpak.
“It takes a village to raise a child.”
~ Afrikaans gezegde
Kinderen maken deel uit van de toekomst van onze maatschappij; dit gaat ons raken. Het is heel makkelijk om vingers te wijzen naar de voor de hand liggende aangewezen verantwoordelijken: ouders en scholen. Zodra deze kinderen volwassen worden zijn ze (in)direct ook een onderdeel van onze levens. Het is een collectieve verantwoordelijkheid die we als samenleving moeten dragen. Door samen te werken en te investeren in initiatieven kunnen we een omgeving creëren waarin elk kind de mogelijkheid heeft om zijn/haar taalkennis en -vaardigheden te ontwikkelen.
KNOW your magic draagt bij met gratis leessessies voor kinderen tussen 4 en 12 jaar. Doe jij ook mee?